Koszalin na szybko

Miasto jednym słowem nie powala. Owszem coś tam jest, ale... lipa. Dobrze jest za to oznakowane. Są mapki oraz informacje dla turystów po angielsku. Lekko drwiącym uśmieszkiem patrzę na informację o 3-dniowym planie wizytowym dla turystów w tej miejscowości. Dla mnie 3h po mieście wystarczyło by zrozumieć, że do Bośni nie przyjechałem oglądać meczetów (jakkolwiek by one ładne nie były) czy miast. Przyjechałem tu dla krajobrazów, których w miastach nie odnajdę.

Szwendam się po Lukach i odczucia mam jakbym chodził po Koszalinie. Szaro, nudno i raczej spokojnie. Samo miasto jest stolicą serbskiej części Bośni, więc trudno w nim szukać flag bośniackich. Serbskich jest za to całkiem sporo.

Nie przedłużające tej nudnej wizyty kieruję się na czuja w stronę wylotówki. Idę mocno na "pamięć" i w głowie powtarzam sobie, że jak wyjdę tam gdzie nie trzeba, to chyba się zabiję. Na szczęście 6-kilometrowy marsz kończę po dwóch godzinach na zatoczce przystanku autobusowego obok niezwykle rwącej bośniackiej rzeki.

Ruch duży, ale idzie gorzej niż myślałem. Po grubo ponad godzinie zatrzymuje się w końcu jakiś samochód - matko jak się cieszę! Pan policjant z uczelni, a doradca w banku z zawodu okazuję się być moim wielkim wybawieniem. Nie jedzie tak jakbym tego chciał - drogą krajoznawczą przez Jajce - lecz przez górskie wąskie drogi. Sam kieruje się w stronę Sarajeva! ((:

Zdjęcia (10)

Komentarze (0)